Ο ΠΛΑΤΑΝΟΣ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ
Περίπου 150 χρόνια βασιλεύει στην πλατεία ο πλάτανος. Είναι η μόνη ύπαρξη που στάθηκε στην πορεία του χρόνου και άντεξε στον «πολιτισμό» της αυθαιρεσίας, του τσιμέντου και όλων των άλλων αντιαισθητικών παρεμβάσεων στο χώρο της πλατείας.
Ψηλός, αγέρωχος, φιλόξενος, σοφός, περήφανος ξέρει όσο κανένας άλλος τη νεότερη ιστορία του Λιβαδίου. Και τι δεν είδαν τα μάτια του… Και τι δεν άκουσαν τα αυτιά του…
Πόσες φορές πόνεσε, όταν έβλεπε στα πόδια και στη σκιά του άγριους κατακτητές, σφαγμένα κεφάλια στα κλαδιά του, αδελφικό μίσος, λογιών λογιών καταστάσεις θλιβερές…
Υπήρξαν και
υπάρχουν και οι
καλές στιγμές.
Τις χάρηκε και
τις χαίρεται
όσο κανένας
άλλος. Είδε
χορούς
παλικαριών,
γλέντια
τρικούβερτα,
χαρές μεγάλες.
Άκουσε άπειρες
φιλοσοφίες του
τσίπουρου,
αμέτρητους
πολιτικούς και
δημαγωγούς,
ανέκδοτα και
τραγούδια της
παρέας,
ιστορίες και
μύθους της
ευχαρίστησης
και της
ικανοποίησης.
Είδε γενιές και γενιές συμπατριωτών από κάθε γωνιά της γης να γελάνε με την ξερή, το τάβλι, τα σχόλια του τσίπουρου, τα κλαρίνα του Λιβαδίου, τις καντάδες, το μαντολίνο του Σωτήρη και τόσα άλλα.
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως είναι ο βασιλιάς της πλατείας και ίσως όλου του χωριού.
Η προσφορά και η παρουσία του έχει αναγνωριστεί από τους πάντες. Είναι βασιλιάς γενικής αποδοχής. Σαν τους καλούς βασιλιάδες των παραμυθιών.
Στις καλοκαιρινές του σκιές μοσχοβολάει το άρωμα της πράσινης ηρεμίας, αναδεικνύεται το μεγαλείο της φύσης και ηρεμεί κάθε ψυχή, κάθε όνειρο, κάθε αναποδιά.
Και ποιος δεν νοσταλγεί, ιδιαίτερα αν ζει στην ξενιτιά, να βρίσκεται δίπλα από το γερασμένο κορμό και τα δυνατά κλωνάρια του που ακουμπούν τον ουρανό;
Ας είναι πάντα καλά…
ΠΑΡΟΛΥΜΠΙΟΣ
